Maaike Vaatstra, de moeder van de in 1999 verkachte en vermoorde Marianne, weigert te geloven dat het Jasper S. is geweest die haar dochter om het leven heeft gebracht. De afgelopen jaren trad Maaike geregeld naar buiten met het verhaal dat de dader gezocht diende te worden in het asielzoekerscentrum, niet ver van de plek waar Marianne gevonden werd. In die theorie werd zij gesteund door oud NRC-journalist Micha Kat. Volgens diezelfde Kat durft moeder Vaatstra, inmiddels gescheiden van de vader van Marianne, niet naar buiten te treden. Voor Kat staat vast dat Jasper S. ten onrechte is opgepakt…
Lees verder onder de reclame!
Deze week is eindelijk, na 13 jaar onzekerheid, de verdachte van de moord op Marianne Vaatstra opgepakt. Maaike Terpstra, de moeder van Marianne, sprak in 2005 openhartig met Libelle over haar verdriet, het gemis, de pijn en de frustratie. Ze was er toen al van overtuigd dat haar dochter verkracht en vermoord was daar een man uit het nabijgelegen asielzoekerscentrum, In de loop der jaren werd die overtuiging steeds sterker. Nu de dader boer Jasper S. lijkt te zijn, een man die op steenworp afstand woonde, lijkt dat, zo zegt haar omgeving een bittere pil voor Maaike en durft ze ook niet met haar mening naar buiten te treden.
In Libelle zei moeder Vaatstra destijds: “Marianne ging uit in Kollum, dat deed ze wel vaker. Ze zorgde altijd dat ze veilig met de taxi thuiskwam en ze was nooit overdreven laat thuis. Toen ze ‘s nachts maar niet thuiskwam, wist ik dat het mis was. We zijn een zoektocht begonnen en hebben haar die ochtend gevonden. Het is niet te beschrijven wat er dan door je heengaat. Verslagenheid, verdriet en woede. Een niet te bevatten woede, dat iemand het recht heeft genomen om jouw, jóuw kind iets aan te doen. Meteen flitste een verhaal door mijn hoofd wat Marianne me enkele weken daarvoor had verteld. Ze had toen op een uitgaansavond in een discotheek ruzie gekregen met twee asielzoekers. Ze wilden met haar dansen, maar Marianne weigerde. Een van de twee jongens heeft haar toen bedreigd en hij werd daarna door de uitsmijter buiten de deur gezet. Marianne kon er wel om lachen, zag er het gevaar niet van in. Ik heb het gevoel dat deze jongens meer met de moord op Marianne te maken hebben. Marianne is op een steenworp afstand van het asielzoekerscentrum gevonden. We hebben het vermoeden dat de daders daarvandaan komen. Maar in mijn beleving heeft justitie het daar vanaf het begin af aan juist niet willen zoeken. Later hebben ze ook toegegeven dat ze fout zaten. En daar moet ik het maar mee doen. Een ander aanknopingspunt naar de dader is er tot op heden niet. Het is frustrerend en het maakt me voortdurend kwaad. En we zijn niet van plan ons erbij neer te leggen!”
“Zo geloof ik niets van het verhaal dat ze er bewust voor heeft gekozen alleen naar huis te gaan. Dat zou ze nooit doen want ze was bang in het donker en de weg naar huis was ook nog eens erg afgelegen. Ik denk dat ze is gedwongen. Maar het verhaal dat ze vrijwillig in haar uppie is weggefietst, wordt ondertussen overal verteld. En dat steekt me. Ook heb ik regelmatig aanvaringen gehad met kranten en tijdschriften over mijn standpunt dat het asielzoekerscentrum iets met de moord op mijn dochter te maken heeft. Vraag het me dan niet, denk ik dan. Als iedereen toch zo goed weet hoe het zit, dan kunnen ze net zo goed stoppen om mij naar mijn visie te vragen. Ik heb er wel eens over gedacht míjn verhaal op te laten schrijven. Ik heb de afgelopen jaren allerlei stukken en aantekeningen verzameld. De titel heb ik al: De moord die niet opgelost mócht worden’.”
In 2010 deed moeder Vaatstra nog een dramatische oproep voor de Friese radio.
In die een radioboodschap, uitgezonden via lokale Friese radiostations, vroeg ze iedereen haar te helpen met het oplossen van de moord op haar dochter. Maaike beklaagde zich over het politieonderzoek en de rol van het Openbaar Ministerie en vraagt zich vertwijfeld af waarom haar zoveel leugens zijn verteld.
Na 11,5 jaar onzekerheid was het nu wel duidelijk voor de moeder dat de vrienden van haar dochter Marianne, Spencer Sletering en Wietse Steenstra, het verhaal over de fietstocht verzonnen hebben. Maar waarom hebben ze die leugen verteld?, vroeg ze zich af en verwees in haar radioboodschap naar de site Klokkenluidersonline voor meer onthullingen.
Op die site beweerden Mischa Kat en Wim Dankbaar dat de dader een asielzoeker zou zijn. Dat doen ze ook vandaag nog! Op de site valt van de hand van oud NRC-journalist Micha Kat te lezen: