“Oké Jeroen, je hebt gewonnen.” Deze woorden van verslagenheid schreef moeder Iris van der Schuit zondagmiddag op haar Facebookpagina, nadat ze door de politie was geïnformeerd dat in het Utrechtse Cothen twee lichaampjes waren gevonden.

Op dat moment was nog niet officieel bevestigd dat het om Ruben (9) en Julian (7) ging. Hoewel Van der Schuit de tekst korte tijd later van de pagina verwijderde, zegt de tekst veel over de jarenlange strijd tussen de ouders om de kinderen Ruben en Julian die op de meest gruwelijke manier door de vader beëindigd.

Zondagmiddag vond een vader in het bijzijn van zijn zoontje, terwijl ze samen op kikkerdril visten, een van de lichamen.

Uren later, ’s avonds om elf uur, volgde de bevestiging dat het om Ruben en Julian ging. Ze lagen in een afwateringsbuis in een sloot, bij een afgelegen landweggetje in het Utrechtse dorpje Cothen.

Spiros Chalos, de voormalig manager van Sylvie van der Vaart, denkt dat Sylvie het hele scheidingsverhaal, inclusief DE KLAP, in scene heeft gezet!

Spiros Chalos, de ex manager van Sylvie van der Vaart vermoedt dat zijn voormalig clienten, die hij van havert tot gort kent, een spel speelt. ‘Je gaat bijna denken dat alles in scène is gezet, omdat Sylvie zo’n controlfreak is. Zij komt hier weer beter uit. Eerst was ze de borstkanker-overlevende en nu een letterlijk geslagen vrouw. De Duitsers
zullen haar daarom op handen gaan dragen. Het beeld van Sylvie is in deze situatie wederom positief,’ opent hij zijn hart in Revu.

Ook artiestenmanger Sydney Brandeis, die Sylvie ook lange tijd van nabij meemaakte, vermoedt opzet. ‘Het is opmerkelijk dat het hele verhaal binnen een etmaal op straat lag, maar dat er nergens echt belastend materiaal te zien is. Dit a1les werkt in haar voordeel. Dit is weer de Sylvie die haar eigen imago regisseert en er niet slechter op wordt.’

Volgens voormalig manager Spiros is Sylvie er altijd duidelijk over geweest dat zij eeen voetballer aan de haak wilde slaan. Hij zegt: Een voetballer aan de haak slaan, was echt haar doel. En dat ze zegt dat ze altijd dacht dat Rafael een boekhouder was: onzin!’

Feit is dat Sylvie in haar liefdesleven een opmerkelijke voorkeur voor voetballers heeft.

Sylvies voetbalcarrière start met een nietszeggende voetballer van Haarlem, vervolgens stapt ze over op Maarten Atmodikoro van haar plaatselijke NAC Breda, maar toen zijn contract niet werd verlengd, werd het tijd voor een topclub.

In 2011 in Amsterdam aangekomen stond Zlatan lbrahimovic al klaar om Sylvie, volgens Amsterdamse tongen, een ‘flinke poets’te geven. In zijn vorig jaar zomer verschenen biografie heeft Ibrahimović toegegeven dat hij Sylvie kort een paar waren. Bij Ajax slaat ze vervolgens toenmalig talent Rafael van der Vaart aan de haak met wie ze in 2003 trouwt en tien jaar later scheidt.

De affaire met Ibrahimovic zou overigens de reden zijn van de voortdurende vete tussen Zlatan en Rafael bij Ajax en niet het lullige op-de-voet-staan-incident tijdens de interland Nederland-Zweden.

De Belgische koningin Fabiola heeft een financiële constructie opgezet om haar erfenis te regelen: ze richtte een fonds op zodat bij haar dood haar familie geen successierechten hoeft te betalen. ‘Met deze belastingontwijking bewijst Fabiola dat ze ingeburgerd is in België’, reageert fiscaal expert Michel Maus. ‘De fiscale constructie is perfect, maar het is de vraag of de koningin ethisch handelt.’

Fabiola wordt 85 in juni. Tijd om haar ‘testament’ op te maken. De kinderloze koningin wil minstens een deel van haar fortuin naar haar neven en nichten laten vloeien. Daarvoor richtte ze de private stichting Fons Pereos op.

‘Het komt erop neer dat Fabiola een aparte rechtsfiguur heeft gecreëerd en daarin haar vermogen heeft ondergebracht’, zegt Michel Maus, professor fiscaal recht aan de VUB, UGent en UAin de Vlaamse krant Het Nieuwsblad. ‘Na haar dood hoeven haar erfgenamen geen successierechten te betalen, die tot zeventig procent oplopen.’

Het is een klassiek truc onder vermogende burgers, aldus Maus. ‘Richt een stichting op, vorm een bestuur en formuleer doelen: de Franse zakenman Bernard Arnault deed het Fabiola onlangs voor. De truc is dat je certificaten schenkt aan wie je wilt bevoordelen. Zo kun je bij leven en welzijn je fortuin al doorschuiven naar de volgende generatie en tegelijk aan de touwtjes blijven trekken. Na het overlijden komen de certificaten in handen van de erfgenamen, zonder dat ze daarvoor successierechten betalen.’

Maaike Vaatstra, de moeder van de in 1999 verkachte en vermoorde Marianne, weigert te geloven dat het Jasper S. is geweest die haar dochter om het leven heeft gebracht. De afgelopen jaren trad Maaike geregeld naar buiten met het verhaal dat de dader gezocht diende te worden in het asielzoekerscentrum, niet ver van de plek waar Marianne gevonden werd. In die theorie werd zij gesteund door oud NRC-journalist Micha Kat. Volgens diezelfde Kat durft moeder Vaatstra, inmiddels gescheiden van de vader van Marianne, niet naar buiten te treden. Voor Kat staat vast dat Jasper S. ten onrechte is opgepakt…
Lees verder onder de reclame!

Deze week is eindelijk, na 13 jaar onzekerheid, de verdachte van de moord op Marianne Vaatstra opgepakt. Maaike Terpstra, de moeder van Marianne, sprak in 2005 openhartig met Libelle over haar verdriet, het gemis, de pijn en de frustratie. Ze was er toen al van overtuigd dat haar dochter verkracht en vermoord was daar een man uit het nabijgelegen asielzoekerscentrum, In de loop der jaren werd die overtuiging steeds sterker. Nu de dader boer Jasper S. lijkt te zijn, een man die op steenworp afstand woonde, lijkt dat, zo zegt haar omgeving een bittere pil voor Maaike en durft ze ook niet met haar mening naar buiten te treden.

In Libelle zei moeder Vaatstra destijds: “Marianne ging uit in Kollum, dat deed ze wel vaker. Ze zorgde altijd dat ze veilig met de taxi thuiskwam en ze was nooit overdreven laat thuis. Toen ze ‘s nachts maar niet thuiskwam, wist ik dat het mis was. We zijn een zoektocht begonnen en hebben haar die ochtend gevonden. Het is niet te beschrijven wat er dan door je heengaat. Verslagenheid, verdriet en woede. Een niet te bevatten woede, dat iemand het recht heeft genomen om jouw, jóuw kind iets aan te doen. Meteen flitste een verhaal door mijn hoofd wat Marianne me enkele weken daarvoor had verteld. Ze had toen op een uitgaansavond in een discotheek ruzie gekregen met twee asielzoekers. Ze wilden met haar dansen, maar Marianne weigerde. Een van de twee jongens heeft haar toen bedreigd en hij werd daarna door de uitsmijter buiten de deur gezet. Marianne kon er wel om lachen, zag er het gevaar niet van in. Ik heb het gevoel dat deze jongens meer met de moord op Marianne te maken hebben. Marianne is op een steenworp afstand van het asielzoekerscentrum gevonden. We hebben het vermoeden dat de daders daarvandaan komen. Maar in mijn beleving heeft justitie het daar vanaf het begin af aan juist niet willen zoeken. Later hebben ze ook toegegeven dat ze fout zaten. En daar moet ik het maar mee doen. Een ander aanknopingspunt naar de dader is er tot op heden niet. Het is frustrerend en het maakt me voortdurend kwaad. En we zijn niet van plan ons erbij neer te leggen!”

“Zo geloof ik niets van het verhaal dat ze er bewust voor heeft gekozen alleen naar huis te gaan. Dat zou ze nooit doen want ze was bang in het donker en de weg naar huis was ook nog eens erg afgelegen. Ik denk dat ze is gedwongen. Maar het verhaal dat ze vrijwillig in haar uppie is weggefietst, wordt ondertussen overal verteld. En dat steekt me. Ook heb ik regelmatig aanvaringen gehad met kranten en tijdschriften over mijn standpunt dat het asielzoekerscentrum iets met de moord op mijn dochter te maken heeft. Vraag het me dan niet, denk ik dan. Als iedereen toch zo goed weet hoe het zit, dan kunnen ze net zo goed stoppen om mij naar mijn visie te vragen. Ik heb er wel eens over gedacht míjn verhaal op te laten schrijven. Ik heb de afgelopen jaren allerlei stukken en aantekeningen verzameld. De titel heb ik al: De moord die niet opgelost mócht worden’.”

In 2010 deed moeder Vaatstra nog een dramatische oproep voor de Friese radio.

In die een radioboodschap, uitgezonden via lokale Friese radiostations, vroeg ze iedereen haar te helpen met het oplossen van de moord op haar dochter. Maaike beklaagde zich over het politieonderzoek en de rol van het Openbaar Ministerie en vraagt zich vertwijfeld af waarom haar zoveel leugens zijn verteld.

Na 11,5 jaar onzekerheid was het nu wel duidelijk voor de moeder dat de vrienden van haar dochter Marianne, Spencer Sletering en Wietse Steenstra, het verhaal over de fietstocht verzonnen hebben. Maar waarom hebben ze die leugen verteld?, vroeg ze zich af en verwees in haar radioboodschap naar de site Klokkenluidersonline voor meer onthullingen.

Op die site beweerden Mischa Kat en Wim Dankbaar dat de dader een asielzoeker zou zijn. Dat doen ze ook vandaag nog! Op de site valt van de hand van oud NRC-journalist Micha Kat te lezen:

Heel Amerikaans.. Heel Amerikaans! Diederik Samsom, de nieuwe voorman van de PvdA, gebruikt zijn gehandcapte dochter om stemmen te trekken. Samsom heeft zich ook thuis laten filmen met zijn vrouw, dochter en zoon. Te zien is hoe hij de boterhammen smeert voor zijn kinderen en zijn vrouw gedag kust op weg naar het werk.

De familie Samsom heeft, vertelt Diederik in de reclamespot, een dochter met een handicap. Welke handicap vertelt hij niet. Wel meldt Samson dat ze een groot doorzettingsvermogen heeft en dat papa en mama haar helpen met taal en rekenen. Dus echt goed gaat het niet met die dochter.

Samsom heeft er bewust voor gekozen zijn gezin niet af te schermen maar juist op te voeren in de campagne. Volgens zijn woordvoerder is zijn thuissituatie een van de redenen geweest om zich te kandideren voor het lijsttrekkerschap. Toen hij op een partijbijeenkomst officieel werd gekozen, stormden zijn kinderen voor het oog van de camera het podium op.

Met de reclamespot wil de PvdA-voorman laten zien dat politiek in zijn geval thuis soms ’heel dichtbij’ komt. Zijn dochter, zo legt hij uit, is geboren met een handicap. “Met heel veel oefenen en hulp van buitenaf komt ze er wel, want ze heeft het doorzettingsvermogen van een dieseltrein. Lopen kan ze al, en aan rekenen en schrijven werken wij nu hard”, zegt hij in het spotje.

Samsoms voorganger Job Cohen nam zijn vrouw, die aan MS lijdt, ook wel eens mee naar partijcongressen. In de campagne van 2010 had zij echter geen rol. Oud-PvdA-leider Wouter Bos schermde zijn familie juist heel erg af van de media. Pas vader geworden ging hij zelfs een keer met een lege kinderwagen de straat op om nieuwsgierige fotografen een kiekje te gunnen en om verder met rust gelaten te worden.